Alleen maar mama

Mijn aller liefste meisje,

Al een paar weken heb je moeite met afscheid nemen van mama op de creche. Je was dan erg verdrietig maar het was snel over als mama weg was. Nu begin je thuis al te huilen, en je klemt je armen en benen om mama heen, met je handen in mama's haar.....het is een hele klus jou los te krijgen van mama. En verdrietig dat je dan bent!! Mama's hart breekt iedere keer.
Afgelopen vrijdag avond heeft oma op jou gepast omdat mama een etentje had maar ook toen wilde je geen flesje, geen koekje niks. Je hebt alleen maar bij de deur naar de gang staan huilen en mama geroepen. Uiteindelijk viel je dan even in slaap (bij oma op schoot) maar je was heel onrustig, je bleef maar draaien.
Thuis kan mama geen stap verzetten of je wil mee. Als mama naar de keuken of het washok loopt dan begin je al te huilen. En dit terwijl je mama kan zien, kan horen en mee kan lopen. Als mama naar de wc moet en je niet mee mag. Je bent dan helemaal overstuur, ondanks dat papa bij je is.

Na lang piekeren denkt mama te hebben gevonden wat de oorzaak is van dit gedrag. Mama probeerd de borstvoeding af te bouwen (waar jij het niet helemaal mee eens bent). Maar meisje toch, hoe kan ik jou laten weten dat mama nog altijd even veel van je houdt? En dat mama er altijd voor jou zal zijn? Mama wil alleen de borstvoeding gaan afbouwen. Mama gaat maar een lactatiedeskundige inschakelen, misschien heeft zij een goede tip of advies.

Mama wil jou niet verdrietig zien en al helemaal niet verdrietig maken.

Zal mama iets grappigs vertellen hierover? We zaten zaterdag samen in bad en mama was haar haren aan het wassen. Jij tikte met je handjes op mama's borsten en wilde dus drinken. Mama zei dat dit niet kon omdat mama haar haren aan het wassen was. Jij klom toen zelf op mama's schoot (zoals mama je altijd voedt) en probeerde zelf te gaan drinken. Oh mijn lieve poppetje toch. Je bent al bijna 17 maanden!! Maar het gaat allemaal goed komen, mama weet het zeker. Ook dit kunnen we samen!

Mama houdt van jou poppetje, voor eeuwig en altijd met heel mijn hart en ziel!
Of ik nou borstvoeding geef of niet. Niet vergeten he?!

Hele dikke knuffel voor mijn allerliefste poppetje!
Je Mama

437 x gelezen, 0

reacties (0)


  • vlinder79

    ik lees nu pas je blog, ten eerste wat schrijf je telkens weer mooi!!! met zoveel liefde!
    heel herkenbaar dit, mijn dochter wil alleen maar met mij zijn ook al zit papa er naast. zij wil daar niks van weten! overal waar ik heen ga staat ze achter mij, als ik even een boodschap ga doen en papa blijft thuis is het een drama. denk ook verlatingsangst en omdat wij erg veel optrekken met de kleine, weten ze stiekem dondersgoed!!!

  • OrigineleNaam

    Het begint er voor mij op te lijken dat het ook bij de leeftijd past, deze soo.rt verlatingsangst. Ik hoor het namelijk meer om me heen en mijn eigen zoontje heeft het volgens mij ook. Dan niet vanwege het afbowen van de bv. Hij wil eigenlijk gewoon niet slapen (en dat dat soms ook niet) en als hij slaapt wordt hij vaak wakker en krijg je hem heel moeilijk weer in zijn bed in slaap. Succes ermee, jullie allebei!

  • gizmo82

    ach wat vervelend maar gaat goed komen,hopelijk an de lactatiedeskundige je verder helpen..
    X

  • mommyofg

    Komt me heel bekend voor, dat vastklampen. Glenn loopt mij ook de hele dag achterna. Ik kan nog nieteens rustig even naar de wc, of hij houdt ook mijn benen vast en begint te huilen. Bij papa wil hij niet, oma niet, opa niet... Denk dat het ook bij de leeftijd hoort. Maar ik zou ook zo geen oplossing weten.. Ik neem hem maar mee elke keer, ik weet het anders ook niet... xxxx

  • LindaKP

    Ach gosh, ja kan me voorstellen dat inderdaad je hart breekt! Lastig zeg... Maar ja, afscheid nemen van dingen moeten ze ook leren, hoe moeilijk soms ook! Succes en sterkte! xx

  • astrid, jason en riley

    Poehee lastig zommige kindjes vinden het erg moeilijk en moeten zelf het moment hebben dat ze denken nu is het genoeg. Weet hier ook geen oplossing voor.

  • mama van jessie en jason

    wat mooi geschreven!!!!